Raymond Carvers gedichten behoren tot de poëzie die ik het vaakst herlees. Ze doen me veel, en ze hebben ook een thema dat ik heel interessant vind: alledaagsheid. Nou ja – thema? Je kunt het niet echt over gewoonheid hebben zonder het uit te zonderen, centraal te stellen oftewel: op te laten vallen. Carver schrijft veeleer alledaagse gedichten, ook al gaan ze over de zwaarste thema’s. Ze tonen ondertussen iets van de gewoonheid van elke dag, van het dag-voor-dag waarmee een mensenleven plaats moet vinden, van de vluchtigheid ervan ook.
maakt plaats voor literaire kritiek